Dlaczego ja mam piersi jak kobieta…!

GINEKOMASTIA I LIPOMASTIA U CHŁOPCÓW

 

Myślę, że cenne kilka słów w tym temacie, zwłaszcza dla rodziców dojrzewających chłopców. Również dorosłych mężczyzn, którzy nierzadko borykają się z problemem.

Wpływ ginekomastii i lipomastii na psychikę młodych chłopców, może mieć duże konsekwencje. Podejrzliwość chłopców z piersiami o swoją tożsamość, budzi w nich silny lęk, poczucie wstydu. Nie są w stanie rozumieć, co się z nimi dzieje. Bywa, że mówienie o tym rodzicom, też sprawia kłopot. Środowisko szkolne, otoczenie kolegów, koleżanek, bywa mocno nietolerancyjne. Wyśmiewanie na lekcjach W-F czy w innych sytuacjach, sprawia, że chłopcy wycofują się całkowicie z zabaw, aktywności fizycznej. Ukrywają się nawet przed rodzeństwem, czy rodzicami.

Ogarniamy więc temat

Jeśli widzimy u dzieci płci męskiej, czy dorosłych panów wyraźnie odznaczające się piersi, często widzimy też nadwagę, otyłość na równi z problemem. Normalnym jest, że tyjąca osoba, będzie gromadziła tłuszcz, również w okolicach intymnych, bez względu na płeć. Nie zawsze jednak musi towarzyszyć temu otyłość.

Odróżniamy dwa rodzaje wyglądu kobiecych piersi u płci męskiej
Lipomastia i ginekomastia

Odróżnienie lipomastii od ginekomastii jest proste i możliwe na etapie samobadania. Piersi z lipomastią są miękkie, gładkie i o jednorodnej strukturze. W piersiach ginekomastycznych natomiast wyczuwa się ich grudkowatą, a czasami wręcz guzkowatą strukturę. Posiadają również nagromadzoną tkankę tłuszczową, choć nie muszą.

Ginekomastia gruczołowa zwykle jest skutkiem zbyt dużego stężenia prolaktyny bądź estradiolu w stosunku do testosteronu. Taki stan rzeczy, może być również efektem przyjmowania niektórych leków, nieprawidłowości w rozwoju hormonalnym dziecka, lub zażywania środków dopingujących, czy marskości wątroby u dorosłych mężczyzn.
Lipomastia zwykle, jest cechą genetyczną. Rozmieszczenie tkanki tłuszczowej w tych okolicach i gromadzenie się jej pod wpływem tycia, bywa niczym innym, jak u kobiet miejscowe rozmieszczenie np. w okolicach ud, bryczesów.

Czy ćwiczenia pomagają ?

Aktywność fizyczna i dieta pomaga w całości równomiernie pozbywać się tkanki tłuszczowej. Dlatego liczenie na to, iż tłuszcz zniknie tylko z okolic piersi, jest nikłe. U dorosłych mężczyzn ratunkiem bywa równoczesna redukcja tłuszczu na zmianę z budowaniem masy mięśniowej głównie klatki piersiowej. U młodych dojrzewających chłopców, aktywność fizyczna jest w pełni uzasadniona, jako terapia. Jednak okazać się może, że w obu przypadkach – lipomastii i ginekomastii, trzeba podjąć leczenie farmakologiczne, lub zabieg operacyjny.
Ginekomastia tłuszczowo gruczołowa, lub lipomastia, może oprzeć się o zabieg liposukcji, czy lipozy iniekcyjnej.

Leczenie farmakologiczne ?

Jeśli oczywiście będzie do tego wskazanie, to przyjmowanie hormonów, będzie konieczne. Wskazanie do leczenia opiera się, na podstawie  badań i konsultacji endokrynoloicznej

https://www.high-endrolex.com/45

Co zrobić ?

Jeśli masz małe dziecko, zwracaj uwagę na jego dietę, aby nie dopuścić do gromadzenia się tkanki tłuszczowej całościowo i aby nie prowokować do lipomastii, czy pogłębienia ginekomastii gruczołowo tłuszczowej.

Jeśli masz w domu dojrzewającego chłopca, z nadwagą, lub bez, przyglądnij się jego zachowaniu. Czy nie ukrywa się pod zbyt dużą ilością ubrań, unika spotkań towarzyskich latem, nie chce rozebrać się na plaży. Rezygnuje z W-Fu. Swobodnie czuje się zimą w ubraniach na „cebulę”

Jeśli zauważysz coś niepokojącego, a dziecko nie da się zbadać palpacyjnie, porozmawiaj z lekarzem pierwszego kontaktu. Jeśli ten Cię zbędzie typowym „dojrzewa i jest to normalne” postaraj się o wizytę u endokrynologa dla swojego spokoju i prewencji psychiki dziecka . Możesz wcześniej zrobić badania na własną rękę – Prolaktyna, estrogen, testosteron, usg nadnerczy, piersi. W przypadku dorosłych mężczyzn ( rzadziej chłopców) dodatkowo badania wątrobowe, wykluczające marskość. Myślę, że wizyta u dobrego endokrynologa wiele wyjaśni i więcej badań zleci.

Dla młodych mężczyzn nie jest to łatwy temat. Małe dziecko jest prościej diagnozować. Dlatego, zanim podejmiesz jakiekolwiek kroki z dojrzewającym nastolatkiem, poradź się psychologa, jak rozpocząć rozmowę z dzieckiem, kiedy ten bardzo  wstydzi się tematu.

Nie zostawiaj go z tym samego rodzicu !